Morgenen tiende april, i sola

Øyvind Berg med eit som vanleg nokså uærbødig dagenderpådikt med tittelen

Dikt 9: Morgenen tiende april, i sola

Skreppa mi er
lekker. Leppa mi sprekker.
Et skrulleord glir over sprukken hud.

Tunga slår krøll
på seg, hun kaster øl på meg.
Sola står høyt og vi legger oss ned.