«On the road, between Toledo & Cincinnati, late June» heiter dette trykkjande diktet av Sebastian Matthews. Eg har òg køyrt den vegen, Matthews veit kva han pratar om.

Somewhere dead center in the day’s drive
through this relentlessly flat state, the sky
darkens and fills up deepend blue,
and the word «rain» comes to your lips
twenty seconds before the first waterballoon
droplets hit; and before you can think
or turn and say «storm» here it comes
spilling out of its box like a load of grain.
The woman in the passenger seat
of a raggedly elegant convertible, top down,
laughs merrily, purse held over her head.
Motorcycles cluster under the awnings
of bridges, five, six, a whole family of Harleys:
Middle Americans for a brief spell
hobos, gathering around the fire
of manageable happenstance. We’ll all
make it through. No twister coming to life
out of the yellowing swirl. No pile-up crash
in our cards. The rain subsiding, wipers
knocked back to intermittent, you drive on
through the burgeoning heat: crows
congregating in the backyards of trees,
fireworks stockpiling in the beds of pickups,
young girls towed behind speedboats
in inner tubes, shouting to each other
as they pass over the rotting corpse
of a deer that, a year-rounder told,
finally fell after a long winter
through the melting ice and settled
uneasily on the lake bottom.

Frå We Generous, 2007

Konferansen med det koselege namnet MONS, Møte om norsk språk, er Noregs største happening for nordistar og norskfolk. Han vert halden kvart andre år og går på rundgang mellom norske universitet. 25. til 27. november 2015 er MONS i Kristiansand.

Frist for påmelding til dugnadsgrupper (papersesjonar) er 20. august. Meld deg på denne under, DÅ VEL:

Nynorskforsking – kva og kvifor

Forskarar i forskargruppa for nynorsk i UH-nett Vest arrangerer ei dugnadsgruppe om forsking med nynorskperspektiv. Her vil me kaste lys over og diskutere om og korleis nynorskforsking kan vere relevant for fleire fagfelt og forskarar enn dei ofte historisk innretta tradisjonelle nynorskforskingsdisiplinane. Me tenkjer oss innlegg som kan aktualisere nynorskperspektivet ved å relatere det til felt som fleirspråklegheit, internasjonal språkpolitikk, språkdidaktikk, demokratiforsking osb. Dermed inviterer me òg til innlegg som utfordrar omgrepet nynorskforsking – kva er feltet nynorskforsking og kva bør det vere?

Den som har lyst til å bidra på denne dugnadsgruppa, sender eit samandrag på maks 250 ord til gruppeleiarane innan 20. august.

Gruppeleiarar er:

Eli Bjørhusdal, Høgskulen i Sogn og Fjordane
Ann-Kristin Helland Gujord, Universitetet i Bergen
Jan Olav Fretland, Høgskulen i Sogn og Fjordane

Eg har skrive ei lita sak i siste Nynorskopplæring, bladet til Senter for nynorsk i opplæringa. Artikkelen heiter «Nynorskelev i åttande: Under ein hardare himmel», og handlar om ungdomstrinnet som eit språkrettsleg tomrom. Konsekvensen? At det er meir sannsynleg at Nynorsk-Nina gjev opp språket sitt, enn at Bokmåls-Brage gjev opp sitt.

Som Jan Erik Vold seier det:

i mai
er treet en sang
vinden synger
om høsten
står treet med stjerner
i sine hender

(frå Mellom speil og speil, 1965)

Olaf Bull, altså. Han som skreiv Metope, eit av dei aller søtaste og såraste og kjæraste kjærleiks- og dødsdikta i norsk bokheim. Forståeleg, slik som det startar:

Dig vil jeg ømt i rytmer nagle fast
Dig vil jeg dypt og blivende bevare
i digtets evige, unge alabast!

og slik som det sluttar:

Og jeg, en levende mand, paa jorden hjemme,
en tydelig mand af kjød, fra taa til top,
kan, svimmel og sky, i favnen min fornemme
noget, som bare er blik og sind og stemme,
i smertelig angst og anelse løst op!

Men no var det ikkje Metope, men månadens dikt som var saka. Det vil seie førre månads dikt. Aprildiktet, elleve dagar ut i mai. Til deg er også eit av dei mest kjende Bull-dikta. Same motiv som Metope, men eit lettare perspektiv på temaet, vil eg seie.

Til dig

Til dig, du kjæreste, kun dig,
min deilige vaar, min ungdom,
mit følge paa somrens vei -!

Husker du foraarets tid dér,
hvor veien kom gjennem parken
under de solblaa trær?

Det bugned og sprak i ru mark,
og stammerne drak av solen
gjennem den brustne bark!

Du bar med et trodsigt og blankt smil
din herlige dronningkappe,
overgydt av April!

Dit haar var en skinnende ung fest,
hvor blomsterne slang og svinget
slig som de kunde det best — —

Da syntes vi begge, vor blaa vaar
burde jo ha som sommer
alle de kommende aar!

frå Digte (1909)

 

 

Småspelarar

Jostedal spel- og dansarlag har lagt høgdepunkt frå fylkeskappleiken på youtube. Døtrene spelar Diltespringaren og Bruremarsj frå Jøstedalen her. Rupeungane dansar jøstedalspringar og syng her.

Årets påskerevy er overstått og vel så det. Eg skreiv låten «Jøste-døler» etter Lordes «Royals», i Stjernekamp-Nora-versjon. Uansett ikkje nøye: Mari syng han finare enn nokon av dei nemnde.

Så slik lyder Royals på norsk:

I Jostedal er vinteren så treg
Me kan mange vintersongar, som de skjønna
Men no er sommaren på veg
og sjå soli skin oppå Myrhønna

For snart er sommarn her:
Breatrekk og is på Breheimsenter
Jostedal hotell med fine jenter
likar me
For me er jøstedøler alle me

And everybody’s like
Ski til Vangsen sjølv om det er juli
Brøytekantar sjølv om det er juni
likar me
Me er jøstedøler alle me

Og me vil vere jøste-døler
Sjølv om sommarn aldri kjem
Og sjølv om vintern er ekstrem
og statistikken er litt slem

Ja me vil vere jøste-døler
Kall det gjerne idioti
Men baby
me bur
me bur
me bur
me bur
i ein sommarfantasi

For snart er sommarn her:
Breatrekk og is på Breheimsenter
Jostedal hotell med fine jenter
likar me
For me er jøstedøler alle me

And everybody’s like
Ski til Vangsen sjølv om det er juli
Brøytekantar sjølv om det er juni
likar me
Me er jøstedøler alle me

Og me vil vere jøste-døler
Sjølv om sommarn aldri kjem
Og sjølv om vintern er ekstrem
og statistikken er litt slem

Ja me vil vere jøste-døler
Kall det gjerne idioti
men baby
me bur
me bur
me bur
me bur
i ein sommarfantasi

Aaaaa
Aaaaaaaaa
Det er øldrikking og fest på gong
på Breheimsentret sin balkong

Aaaa
Aaaaaaaa
me bur
me bur
me bur
me bur
i ein sommarfantasi

*

Og Sogn Avis skrytte av revyen i går:

I morgon skal eg snakke om Vesaas til studentane mine. Dermed har eg lese Steinar Gimnes si Angen av vår stutte tid – ein studie i Tarjei Vesaas forfattarskap i påska. God bok! Fin tittel!

I samband med dette: Her kjem marsdiktet, post mars, grunna påske.

Gjennom nakne greiner

Dei nakne mars-greinene
ståt tett inn til glaset.
Dei er ved å sige inn
i mars-mørkret.
Men enno er dei mjuke og synlege,
meir velskapte enn det kan seiast.

Før dei blir borte
er det enno tid å tenke på
kva dei har tydd for ein,
og kva dei stadig er.
Ein tenker liksom at ein
alltid har sett slitt liv gjennom
mjuke, nakne greiner,
og grove greiner med tjukk bork.
Samanfiltring av luft og liv
og alt som strøymer.

Det stille greinverket vert dimmare
kvar gong eg ser opp.
Det kviler i vennleg skyming.
Eg synest det slår ut inni meg
fordi eg alltid har vori glad i det.
Borte i natta blir det ikkje,
ein har det med seg i sin eigen svevn
og legg seg trygt.
Om ein så ikkje skal slå auga opp att i morgon.
Det tenker ein ikkje på.

(Tarjei Vesaas, frå Liv ved straumen, 1970)

Sjekk Gimnes s. 252ff for nydeleg tolking.

Eg skulle jo interiørblogge meir.

I dag har Sogn avis eit flott oppslag om fylkeskappleiken i Jostedalen i helga. Intervju med eit par kjende figurar er det òg.

Tilleggsinfo: Programmet til Rupeungane var sett saman av song og dans i jostedalstradisjon:

Ser du røven du (song)
Jeppesongen (song)
Guten og røven (song og songdans)
Jostedalsspringar, forenkla (dans)
So so sulla me den søte (song)
So ro liten tull (song)
Apa nipa nupan (song)

Alle songane har me lært av Asbjørg Ormberg, dei er etter Johanna Ormberg, Nils Ormberg, Hallvard Hesjevoll og Karen Alsmo. Springaren har Anne Kristin Haugen Halveg utforma til oss.

« Older entries § Newer entries »